Agenda des spectacles

Mimi’s Shebeen est une nouvelle et puissante production de théâtre de l’artiste et visage du KVS Alesandra Seutin et sa compagnie Vocab Dance. Par le biais de la danse, du texte, du chant et de la musique, elle emmène le public dans les tréfonds de l’âme d’un shebeen* déconstruit et sur les traces d’un voyage débordant de vie, de lutte, de persévérance et de détermination.

La danse du son : c’est ainsi que l’on pourrait qualifier le travail de Marielle Morales, fascinée par les ondes, l’impalpable, les résonances. Elle façonne chaque fois des créations atmosphériques dans lesquelles dialoguent mouvement, théâtralité, plasticité, lumière et son.

Pour donner forme aux M·Ondes, trois femmes, trois îlots à la fois distincts et connectés tanguent, se transforment et se répondent. Dans l’écho de mythes fondateurs, le son sculpte les matières et les ondes modèlent les humeurs, les états et le langage des corps.

Formant un tableau délicat et surréaliste, cette nouvelle création portera à nouveau en son sein une ode à la porosité et à la puissance des élans collectifs.

Soirée composée de 2 spectacles (cf. Le complot du quotidien).

Nomad is een mozaïek van levende en levenloze elementen uit de woestijn. Je krijgt indrukken van de vloeibaarheid en het aanpassingsvermogen van wezens die gedijen in de meest extreme omstandigheden. De dansende nomaden tonen de geest van samenhorigheid, van vriendschap en symbiose, de sleutel tot overleving en evolutie in een droge wereld die onoverkomelijk zou zijn zonder de steun van een ander.

Sidi Larbi Cherkaoui wordt wereldwijd erkend als één van de meest toonaangevende en originele choreografen van zijn generatie. Hij heeft een indrukwekkend oeuvre ontwikkeld dat op persoonlijke en eigenwijze manier de tradities van de grote culturen onderzoekt en bevraagt. Terugkerende elementen in zijn werk zijn spiritualiteit, het anders-zijn, de zoektocht naar identiteit, religie en de fascinatie voor andere culturen. Zijn handelsmerk is een genereuze, poëtisch-elegante en lyrische dansstijl.

Prolifique et intranquille, Karine Ponties puise son inspiration dans l’inépuisable terreau de nos états, de nos pensées, nos intuitions, nos sensations saisies dans le quotidien qui nous cerne et nous encombre, qui murmure dans notre dos et soudain nous rattrape.

Si nous mêlions les mots de Karine Ponties et de Georges Perec, ils diraient de concert : « On n’est jamais préparé au monde. Vivre, c’est passer d’un espace à un autre en essayant de ne pas se cogner. Il faut se faufiler dans la brèche et retenir son souffle pour que rien ne s’en échappe. »

Le complot du quotidien transfigure la banalité du geste en un univers absurde. Les deux interprètes jonglent avec les empêchements surabondants et les accidents pour les amplifier au cœur de l’espace scénique, les renverser, les métamorphoser et les charger d’imaginaire. Une invitation à envisager le monde et sa quotidienneté avec étonnement, humour et intensité.

Soirée composée de 2 spectacles (cf. M-Ondes)

Chaque année au printemps, dans le cadre du festival LEGS, la danse donne rendez-vous à son histoire.
Artistes mythiques, traditions du monde entier, grands classiques ou gestes disparus, les chorégraphes du festival LEGS puisent dans le passé, la géographie et le répertoire de la danse.
Pour cette édition 2023, Bryana Fritz et Thibault Lac seront présents avec Knight-Night, autour de la figure de Don Quichotte, Marco da Silva Ferreira avec sa nouvelle création CARCASS, fruit d’une recherche sur le folklore et les danses urbaines, Milø Slayers avec la première de DEMONstratio, jeu sur les interprétations multiples.

De eerste editie van BLUEPRINT wordt afgesloten door een grote dansvoorstelling uit hartje Londen. Botis Seva, choreograaf van het collectief Far From The Norm, verdiende vorig jaar nog de Chanel-prijs voor opkomend talent. Dit jaar is hij te gast bij DE SINGEL met een stuk over copingmechanismen en de parallellen tussen kindertijd en volwassenheid. Over zijn voorstelling zegt hij: ‘BLKDOG is voor iedereen die te maken heeft gehad met trauma en verdriet. Voor iedereen die familieleden door een depressie of verlies heeft zien gaan. We leven in een maatschappij waar het spreken over onze emoties nooit begrepen mag worden; ik heb mijn jeugd doorgebracht zonder over mijn emoties te spreken en nu op 30-jarige leeftijd kan ik er eindelijk voor uitkomen.’

De muziek is gegroeid uit een langdurige samenwerking met Torben Lars Sylvest en omvat een mix van originele muziek en woorden die betekenislagen toevoegt. Het licht uit de hand van Tom Visser brengt een donkere smog van desillusie, terwijl de capuchons en gewatteerde kostuums van Ryan Laight een echo zijn van de bescherming en comfort van de kindertijd. Met BLKDOG kent de eerste editie van BLUEPRINT dus een grootse apotheose.

Chorégraphe universellement reconnu, Benjamin Millepied fut un temps directeur du Ballet de l’Opéra de Paris avant d’en démissionner pour se consacrer à sa propre compagnie installée à Los Angeles. C’est cette compagnie de seize danseur·se·s qui vient, à Charleroi, seule étape en Belgique, défendre, avec fougue et virtuosité, son interprétation de Roméo et Juliette. Partant de l’argument éternel de l’histoire d’amour contrariée, il l’installe dans notre monde contemporain. Millepied prend le parti de filmer en direct et hors scène les danseur·se·s dans les coulisses du théâtre ou dans des décors urbains. Il en donne ainsi une vision absolument familière qui s’adapte à notre environnement. Cette approche littérale s’adresse à chacun·e de nous et nous rappelle que l’amour peut surgir à notre porte.

In ‘Change of Plans’ wordt het idee van veranderlijkheid - en het gevoel dat ermee gepaard gaat - toegepast op de taal van beweging. Wat doe je wanneer je rechterarm het overneemt van je linkerbeen? Hoe verander je een ‘dansplan’ en hoe wijzig je dat van een ander? En wat doe je wanneer iemand jouw plan wil wijzigen? De titel van de voorstelling ‘Change of Plans’ verwijst naar een strofe uit de Billie Eilish-song ‘My Future’, waarin Eilish reflecteert over het verleden en hoopvol naar de toekomst kijkt. Ze beschrijft hoe ze zichzelf ziet transformeren in haar verbeelding.

Op uitnodiging van Platform-K, die professionele producties maakt met dansers met en zonder beperking, werkt Femke Gyselinck voor deze voorstelling samen met dansers Zanne Boon en Oskar Stalpaert.

Muzikanten Hendrik Lasure (piano, keyboard) en Adia Vanheerentals (sax) componeerden nieuwe muziek voor de voorstelling, op het snijpunt tussen jazz en pop, en brengen hun soundtrack ook live. Met ‘Change of Plans’ staan Femke en Hendrik een tweede keer samen op de bühne, na ‘Moving Ballads’ uit 2020.

Aslı Çiçek, met wie Femke in 2022 al werkte aan ‘Letters 2 Dance’, tekent voor de scenografie. De kostuums voor ‘Change of Plans’ werden ontworpen door Nel Maertens & Veronika Vimpelova.

Een wereld ontvouwt zich uit een bouwpakket. Sneeuwwitte objecten vullen de leegte: een tafeltje, een krukje, een deur, een kleine piano, ... Maar wacht ’s even. Is hier iemand?

Twee dansers verdwijnen en verschijnen in een ongerept landschap tot het onvermijdelijke gebeurt: ze komen elkaar tegen. Hoe ga je om met iemand die anders is? Van wie je niet weet wat voor iemand het is. Een mens, een hond, een vogel? Gelukkig hoeven ze elkaar niet te veranderen.

Wacht ’s even. Blijf jij maar lekker wie je bent!

Sidi Larbi Cherkaoui gold na voorstellingen als Foi en Zero degrees (met Akram Khan) al als de jonge internationale ster van de hedendaagse dans. Maar toen in 2008 Sutra (CCHA, 2010 & 2018) in première ging trad hij definitief toe tot de rangen der grote theatermakers. In 2010 richtte hij Eastman op en volgden voorstellingen als Babel, Play (CCHA, 2015), 4D en Fractus V. Tot 2022 was hij ook artistiek directeur ballet van Opera Ballet Vlaanderen waar hij o.a. Fall (CCHA, 2015), Exhibition en Requiem creëerde.

Cherkaoui ontwikkelde in 25 jaar tijd een indrukwekkend oeuvre dat op persoonlijke en eigenwijze manier de tradities van de grote culturen onderzoekt en bevraagt. Terugkerende elementen in zijn werk zijn spiritualiteit, het anders-zijn, de zoektocht naar identiteit, religie en de fascinatie voor andere culturen. Zijn handelsmerk is een genereuze, poëtisch-elegante en lyrische dansstijl.

In Nomad - het vierde stuk van Cherkaoui op de Midden-Oosters geïnspireerde muziek van Felix Burton van Basement Jaxx - vult een gigantisch beeld van een woestijn het podium. Een metafoor voor de ultieme vrijheid, maar ook voor de onmogelijkheid om te overleven.

Nomad toont een mozaïek van levende en levenloze elementen uit de woestijn. We krijgen indrukken van de vloeibaarheid en het aanpassingsvermogen van wezens die gedijen in de meest extreme omstandigheden. We zien het verlangen naar water, veiligheid en vertroosting, dat zowel dierlijke handelingen als de menselijke zoektocht naar spiritualiteit aanstuurt. En bovenal is er die geest van samenhorigheid, van vriendschap en symbiose, de sleutel tot overleving en evolutie in een droge wereld die onoverkomelijk zou zijn zonder de steun van een ander. De dansende nomaden lijken geïsoleerd te zijn in deze omgeving, net zoals de wereld vandaag voor minderheidsgroepen ook een woestijn kan zijn, een gevaarlijke plek om in te verblijven.

Cinq danseur·se·s font face au public. S’apprêtent-ils à faire la démonstration de leur talent ? Mettent-ils au défi ceux qui les regardent ? Ou s’interrogent-ils eux-mêmes sur leur légitimité sur scène ?

La pièce est construite comme une plongée dans l’univers clos de la salle d’entraînement, mettant en avant les corps et leurs vécus. Le public est invité à observer ce microcosme et à y zoomer jusqu’à se retrouver au plus proche des danseur·se·s, les yeux dans les yeux, dans un moment de rencontre aux allures de confrontation.

À travers une chorégraphie brute et exigeante mettant en avant les gestes spécifiques du breakdance, Dress Code donne à voir les mécanismes physiques et psychologiques de l’entraînement.

Le dress code est ce qui permet d’exister aux yeux de la société en affirmant une appartenance à un groupe, mais il peut également nous enfermer dans une image stéréotypée.

Ce spectacle est aussi présenté en scolaire le mercredi 12 avril à 10h15.

Femke Gyselinck/​GRIP & Platform-K: Change of Plans

Choreo­graaf Femke Gyselinck bewandelt samen met Zanne Boon en Oskar Stalpaert, twee dansers van het inclusieve dansge­zel­schap Platform-K, het hobbelige spannings­veld tussen choreo­grafie als een reeks van afspraken (of plannen) en hoe die plannen dan tot leven komen. Ze merken dat hun plannen meteen in de war worden gestuurd zodra je samen danst op een podium met een onregel­ma­tige vorm en grillige hoogte­ver­schillen.

De titel van de voorstel­ling verwijst naar een strofe uit My Future, een nummer van Billie Eilish waarin ze terugkijkt op het verleden en hoopvol vooruit­kijkt naar de toekomst. Femke Gyselinck nodigde niet Billie Eilish uit, maar muzikanten Hendrik Lasure (piano, keyboard) en Adia Vanhee­ren­tals (sax). Zij schreven een originele soundtrack voor de voorstel­ling en voeren die live uit. Een duet tussen piano en sax, maar ook tussen dans en muziek.

De vijf perfor­mers zoeken samen speelse antwoorden op de vraag die de titel oproept. Hoe verander je een dansplan? In Change of Plans ervaar je hoe spannend het is om te kijken naar dansers die hun plannen de hele tijd moeten bijsturen en op elkaar afstemmen. Geen sabotage, wel een uitnodi­ging tussen drie dansers die elk op hun manier al heel anders omgaan met het gegeven choreo­grafie.

Steven Michel/​GRIP: DATADREAM

Steven Michel werkte als performer al samen met een resem choreo­grafen, theater- en filmre­gis­seurs, waaronder David Zambrano, Falk Richter, Lukas Dhont, Daniel Linehan en Maud le Pladec. De voorbije jaren jaar was hij ook regelmatig te gast in nona met onder meer werk van Jan Martens (o.a. SWEAT BABY SWEAT, VICTOR, THE DOG DAYS ARE OVER, THE COMMON PEOPLE, RULE OF THREE)

DATADREAM is zijn nieuwe solo waarin hij onderzoekt hoe techno­logie het lichaam en de psyche beïnvloedt in relatie tot de werkelijk­heid, spiritu­a­li­teit en “anders­heid”.

Hij nodigt ons uit op een persoon­lijke, fysieke en spirituele reis, een “cyberde­li­sche” ervaring binnen een multime­diale omgeving die in real time intera­geert met zijn lichaam. Voor onze ogen krijgt een techno-archaï­sche omgeving langzaam vorm, en komen we tot het besef dat de mens altijd al een reiziger is geweest – die via de geest en het collec­tief onbewuste toegang heeft tot parallelle werelden en daarmee zijn eigen werkelijk­heid creëert. Kan men, in een tijd die steeds meer digitale abonne­menten, registratie en tracking vereist, nog afstand nemen en opnieuw het plezier en het gevaar hervinden dat gepaard gaat met het exploreren van virtuele, imaginaire en onzicht­bare werelden?

Met DATADREAM zet Steven zijn weg als maker met een liefde voor interdis­ci­pli­naire samenwer­kingen voort en nodigt hij kunste­naars uit die werken met licht, geluid en video – om deel uit te maken van deze gedeelde, meesle­pende ervaring.